ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΕΤΙΕΝΝΕ ROLAND ΣΤΗ LE MONDE ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Του Etienne Roland, στη γαλλική ‘’LE MONDE’’

Νιώθω  βαθιά ταπεινωμένος, ως φιλέλληνας, όταν μια εφημερίδα τολμά να βάλει τίτλο πως η Ελλάδα είναι << μια χώρα ίσως λιγότερο ‘’ ευρωπαϊκή’’ απ’ ό,τι φαίνεται>> κι όταν το περιεχόμενο αυτού του άρθρου είναι κακή σύνοψη μιας ιστορίας την οποία οι συντάκτες δεν έχουν ζήσει. Νιώθω ταπεινωμένος, ως Γάλλος, που συμπατριώτες μου πληγώνουν με τέτοιο τρόπο την ιστορία και τροφοδοτούν τον μύθο του ψεύτη και πονηρού Έλληνα. Αν λοιπόν δεν είναι η Ελλάδα ευρωπαϊκή χώρα, ποιος αξίζει αυτόν τον τίτλο; Ο γερμανός βάρβαρος ή η ύπουλη Αλβιών, την οποία ο μεγαλύτερος ποιητής της, ο Βύρωνας, κατηγορούσε ήδη για λεηλασία της χώρας του Ομήρου; Περισσότερο ευρωπαϊκή η Αγγλία, που δεν επιθυμεί καμία ευρωπαϊκή αλληλεγγύη – και κυρίως όχι εκείνη που θα της κόστιζε χρήματα-; Δεν είναι αυτή η χώρα που επανέφερε στην Ελλάδα τον στρατό και τον βασιλιά στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πυροδοτώντας έναν κατακλυσμό που η Ελλάδα έμελλε να πληρώσει πολύ ακριβά, μια χώρα που μπορεί εντούτοις να υπερηφανεύεται για την αντίσταση την πιο υποδειγματική απέναντι στον Ναζί κατακτητή. Η ιδέα της Ευρώπης δεν έχει και πολλά χρόνια ζωής, αμφιβάλλω αν μπορούμε να διανέμουμε διπλώματα ευρωπαϊκότητας. Τόσο η ιδέα όσο και το γεωγραφικό της περιεχόμενο είναι προς οικοδόμηση και όχι ένα ακέραιο δεδομένο. Ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη διότι, λέει, από αυτή τη χώρα ερχόταν η δημοκρατία και ο πολιτισμός. Έστω, αν και μπορεί κανείς να πει πολλά για αυτή την Αθηναϊκή δημοκρατία, την οπαδό της δουλείας, την ιμπεριαλιστική… Αλλά ο τόνος τοποθετείται εσφαλμένα, διότι το πρόβλημα δεν είναι να μάθουμε πού γεννήθηκε η δημοκρατία, το πρόβλημα είναι να αναγνωρίσουμε ότι ο ελληνικός ή καλύτερα ας πούμε ο ελληνορωμαϊκός πολιτισμός είναι το μόνο κοινό σκυρόδεμα σε μια ιστορία φτιαγμένη από αντιπαλότητες και παγκόσμιους πολέμους. Αυτός ο περίφημος ελληνικός πολιτισμός έθρεψε την Αναγέννηση, τα γράμματα και τις τέχνες, τους κλασικούς μας του 18^ου αιώνα και γονιμοποίησε τις ελίτ του ίδιου αυτού αιώνα που συντάραξαν τον κόσμο.

Η θέση της Ελλάδας είναι στο κέντρο της Ευρώπης, πρόκειται άλλωστε για μία από τις πιο ζωντανές και τις πιο λαμπερές εστίες της ευρωπαϊκής κουλτούρας: Με πρόσωπα αξιοσημείωτα σε όλους τους τομείς και όχι μόνο στην ποίηση, με μια πρωτότυπη σχολή ζωγραφικής που αρχίζει από τον Θεόφιλο και οδηγεί στον Τσαρούχη μέσω του Εγγονόπουλου, φιλόσοφους όπως ο Κορνήλιος Καστοριάδης… Δείτε ποιοι μεταφράζονται στην Ελλάδα: ο Βερνάν, ο Φούκο, και ο Ντερίντα, δείτε πού διαπλάθονται οι ελίτ: στον τομέα της ιστορίας, η EHESS (Ανώτατη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών) έχει παίξει μεγάλο ρόλο. Και θα βρείτε στην Ελλάδα μια γενιά αξιόλογων ιστορικών που συμμετέχουν στην ανανέωση του κλάδου. Όλοι λοιπόν ψεύτες και κλέφτες τους οποίους πρέπει να υπερασπιστούμε γιατί εφηύραν κάποτε τη λέξη<< δημοκρατία>>; Υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα να βάλουμε στη ζυγαριά: η φιλοσοφία (α λα δυτικά), η ιστορία, το θέατρο… Υπάρχουν σήμερα σε αυτή τη χώρα άνδρες και γυναίκες από τους πιο καλλιεργημένους και τους πιο πολιτισμένους που γνωρίζω• δεν δέχομαι να τους βάζουν «βάρβαροι» στον πάγκο της Ευρώπης. Όσο για τους αξιοθρήνητους κομπιναδόρους, σε ποια χώρα δεν υπάρχουν, έχοντας διασπαθίσει δεκάδες δισεκατομμύρια ;

Το ερώτημα δεν είναι αν η Ελλάδα είναι περισσότερο ή λιγότερο ευρωπαϊκή: τα ίδια τα θεμέλια της Ευρώπης δεν υφίστανται χωρίς τον ελληνισμό.

Να θυμίσουμε πως η Ευρώπη ήταν μια πριγκίπισσα από τη Φοινίκη που απήχθη από Κρήτες προκαλώντας μία από τις πρώτες διαμάχες μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Η Ευρώπη έχει λοιπόν και ανατολίτικες ρίζες κι αυτός είναι ένας πολύ χρήσιμος μύθος σε αυτές τις εποχές διασταύρωσης των πληθυσμών.

Τσιμέντο της Ευρώπης δεν είναι οι τράπεζες και οι τραπεζίτες αλλά ένας πολιτισμός, και ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένα από τα στοιχεία που μας ενώνουν• αλίμονο, υπάρχουν τόσο λίγα !

Vive la Grece ! Και ας μην αφήσουμε τεχνοκράτες να γονατίσουν φίλους και αδελφούς, πόσο μάλλον να τους ταπεινώσουν και να ταπεινώσουν κι εμάς.

* Ο κύριος Ετιέν Ρολάν είναι πρώην Διευθυντής της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (E.F.A.) και Επίτιμος Καθηγητής Ελληνικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris I - Πάνθεον - Σορβόνη.

Το κείμενο αυτό είναι η απάντηση του κ. Ετιέν Ρολάν στο πρόσφατο δισέλιδο δημοσίευμα της «Monde» με τίτλο «Ελλάδα – Ευρώπη : η μεγάλη παρεξήγηση», όπου αμφισβητούνταν η ευρωπαϊκότητα της χώρας μας.

ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΙΣΕΚΤΑ ΕΤΗ...ΓΡΟΥΣΟΥΖΙΚΑ;

Το βασικό ερώτημα είναι πώς προέκυψαν τα δίσεκτα έτη και  κυρίως γιατί έφτασαν στο σημείο να  βγάλουν τόσο ..κακή φήμη.

 Ένα σωστό ετήσιο ημερολόγιο πρέπει να έχει ως βάση του τον ακριβή χρόνο που χρειάζεται η Γη για να συμπληρώσει μία πλήρη περιφορά της γύρω από τον ήλιο. Αυτή η κίνηση της Γης αντικαθρεπτίζεται στην φαινόμενη κίνηση του Ήλιου ανάμεσα στους αστερισμούς. Οι Βαβυλώνιοι κατέγραψαν  την αργή αυτή φαινόμενη κίνηση του Ήλιου από τη Δύση προς την Ανατολή και χώρισαν τον κύκλο σε 360 μοίρες, (κάτι που παραμένει σε ισχύ ακόμη και σήμερα) θεσπίζοντας συγχρόνως ένα μεικτό σεληνιακό και ηλιακό ημερολόγιο 360 ημερών.

Το 44 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρ άλλαξε το μέχρι τότε ημερολόγιο της Ρώμης  και με τη βοήθεια του Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη από την Αλεξάνδρεια εγκαθίδρυσε το Ημερολόγιο που φέρει έκτοτε το όνομά του. Ο Σωσιγένης βασισμένος στους υπολογισμούς του πατέρα της αστρονομίας Ιππάρχου (ο οποίος έναν αιώνα νωρίτερα είχε προσδιορίσει ότι το ηλιακό ή τροπικό έτος έχει διάρκεια ίση με 365,242 ημέρες), θέσπισε ένα ημερολόγιο του οποίου τα έτη είχαν 365 ημέρες ενώ σε κάθε τέταρτο έτος πρόσθεταν μία ακόμη ημέρα, μετά την «έκτη προ των καλενδών του Μαρτίου», που ονομάζονταν «bis sextus». Έτσι η ημέρα αυτή, επειδή μετριόταν δύο φορές, ονομάζεται ακόμη και σήμερα «δις έκτη» και το έτος που την περιέχει «δίσεκτο».

Η παρανόηση λοιπόν του λαού ότι τα δίσεκτα έτη είναι «γρουσούζικα» («κι αν έρθουν χρόνια δίσεχτα και μήνες οργισμένοι» όπως λέει το δημοτικό μας τραγούδι) ίσως να προέρχεται από την λανθασμένη αντίληψη της ετυμολογίας και της ορθογραφίας του πρώτου συνθετικού της λέξεως «δίσεκτο». Αντί δηλαδή του σωστού «δις» με γιώτα (που σημαίνει δύο φορές) να εννοείται λανθασμένα το αχώριστο προθεματικό μόριο «δυς» με ύψιλον που έχει την έννοια της δυστυχίας, της δυσκολίας..

ΠΕΡΙΕΡΓΑ

1. Μετά τους σκύλους εκπαιδεύονται και οι.......μέλισσες για να ανιχνεύουν εκρηκτικά. Άγγλοι ερευνητές έχουν εργαστεί σε διάφορες ομάδες εντόμων επιβραβεύοντας με ένα γλυκό σιρόπι την ομάδα που θα κατάφερνε να ανακαλύψει την εκρηκτική ύλη. Έτσι οι μέλισσες συνέδεσαν την ανταμοιβή με τη συγκεκριμένη οσμή των εκρηκτικών κι επιδόθηκαν με ζήλο στην ανακάλυψή τους.

2. Στο Λαμαζάνου, ένα χωριό 700 κατοίκων στην ενδοχώρα της Αυστραλίας, κατυά τη διάρκεια σφοδρών καταιγίδων έβρεξε......ψάρια και μάλιστα ζωντανά. Κάτι τέτοιο είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν κι εξηγήθηκε απο τους ειδικούς με το σχηματισμό κατά τη διάρκεια δυνατών καταιγίδων, περιορισμένων, αλλά δυνατών ρευμάτων αέρα που μπορούν να σηκώσουν τα ψάρια απο τη θάλασσα μέχρι και 15 χιλιάδες μέτρα, αφήνοντας τα στη συνέχεια να πέσουν σε απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων μακριά.

3. Ονομάζεται Angel (ακρώνυμο του Analyzer gas expiratory level) . Πρόκειται για μια συσκευή ιταλικής κατασκευής που θα παρουσιαστεί στην επόμενη έκθεση στη Σανγκάη, η οποία χάρη σε τρεις αισθητήρες που διαθέτει ελέγχει κάθε δέκα δευτερόλεπτα τα επίπεδα του αλκοόλ στον οδηγό και αν τα βρει πάνω απο τα όριας, επιβραδύνει την ταχύτητα του αυτοκινήτου, ενώ κάποιες φορές ακόμα το ακινητοποιεί.

4. Ο Σενεγαλέζος Σούρες Χοακίμ κατέρριψε το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ του των 69 ωρών και 48 λεπτών, βλέποντας τηλεόραση ασταμάτητα αυτή τη φορά επι 72 συνεχείς ώρες χωρίς ύπνο και πίνοντας περίπου 30 κούπες καφέ. Ο Σούρες κατάγεται απο τη Σενεγάλη κατοικεί στο Τορόντο του Καναδά ενώ για να κάνει το συγκεκριμένο ρεκόρ μεταφέρθηκε στη Στοκχόλμη. Μήπως τα τηλεοπτικά προγράμματα στον Καναδά φέρνουν ύπνο περισσότερο απο αυτά της Στοκχόλμης;

 5. Δώδεκα σκίτσα, οκτώ ακουαρέλες και δύο αρχιτεκτονικά σχέδια με την υπογραφή του Αδόλφου Χίτλερ πουλήθηκαν στη Μ. Βρετανία έναντι του ποσού των 114.000 ευρώ σε Αμερικάνους και Ρώσους συλλέκτες. Πριν αφοσιωθεί στην πολιτική, πράγματι ο Χίτλερ ήθελε να γίνει ζωγράφος, αλλά δεν κατάφερε να μπει στην Ακαδημία.                 

Ένας γκαλερίστας σχολίασε: Τα σχέδια είναι μέτρια, οι απεικονιστικές εργασίες ακόμη χειρότερες, αλλά εκείνο που μετράει είναι η υπογραφή.

6. Ο Ρόκι ένας γερμανικός ποιμενικός που εκλάπη απο το Σαλέρνο 3 χρόνια πριν όπου τότε κατοικούσε ο ιδιοκτήτης του, διένυσε πάνω απο 600 χιλιόμετρα για να επιτρέψει στο αφεντικό του που στο μεταξύ είχε μετακομίσει στη Καράρα. Τον είχε υιοθετήσει όταν ήταν ακόμα κουτάβι κι ο σκύλος εμφανίστηκε πλέον μεγάλος στην πόλη Πίζα απο το πουθενά.Αδυνατισμένος και με τα πόδια του ματωμένα, παραδόθηκε τελικά στο αφεντικό.

Μαριλένα Χαραλαμποπούλου 

ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΦΛΩΣΗ

Γερμανοί επιστήμονες πέτυχαν ένα σημαντικό επίτευγμα, καθώς ανέπτυξαν ένα τσιπάκι που εμφυτεύεται στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού και επιτρέπει σε τελείως τυφλούς να διακρίνουν αντικείμενα και σχήματα γύρω τους.

                                                                       

 Η νέα τεχνολογία-θεραπεία μπορεί να γίνει ρουτίνα για μερικά είδη τύφλωσης σε περίπου πέντε χρόνια.

 Το τσιπάκι αυτό αντικαθιστά με την κατάλληλη χειρουργική επέμβαση τους κατεστραμμένους κυτταρικούς υποδοχείς του φωτός, αφού επιτρέπει την ανίχνευση του φωτός που προσπίπτει στα μάτια. Στη συνέχεια χρησιμοποιεί τις φυσικές λειτουργίες επεξεργασίας εικόνας που διαθέτει το μάτι για να παράγει μία σταθερή οπτική εικόνα.

  Ο καθηγητής οφθαλμολογίας του Παν/μίου της Οξφόρδης, δήλωσε ότι είναι εντυπωσιακή πρόοοδος σε έναν ασθενή, που υπήρξε τυφλός για πολλά χρόνια, μη μπορώντας να δει τίποτα, να αφυπνίζονται τα οπτικά νεύρα του και να μπορεί να ξαναδεί.

Μαριλένα Χαραλαμποπούλου 

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Πολυς λόγος γίνεται για κάποιες εναλλακτικές μέθόδους ιατρικής στις οποίες θα κάνουμε μια περιεκτική αναφορά απλά έτσι για να ξέρουμε και τι......κυκλοφορεί.

ΑΡΩΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: Πολυ ξακουστή και πολυδοκιμασμένη, πραγματοποιείται με τη χρήση βοτάνων απο τη Μητέρα Φύση,  αναλλοίωτα, χωρίς μαγικά φίλτρα και μάγισσες. Με αυτή, επανασηματοδοτείται η βαθιά επαφή του ανθρώπου  με τη γη που εξακολουθεί να τον περιβάλλει παρά τις προσπάθειες του να αποκοπεί απο αυτή.

Μέσω της αρωματοθεραπείας, επιτυγχάνεται η βελτίωση της σωματικής και ψυχολογικής ευεξίας, η εναρμόνιση ψυχής- σώματος με το εξωτερικό περιβάλλον.

ΜΑΣΑΖ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ: Αποτελεί την αρχαιότερη μορφή θεραπείας. Ο Ιπποκράτης έλεγε: ««Ο ιατρός πρέπει να γνωρίζει πολλά πράγματα, αλλά σίγουρα πρέπει να ξέρει να κάνει εντριβες.. Γιατί η εντριβή μπορεί να σφίξει μια πολύ χαλαρή άρθρωση και να χαλαρώσει μιαν άλλη πολύ σφιχτή». Αντικείμενο του μασάζ αποτελεί η διάλυση περιττών και βλαβερών ουσιών.

ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Ο ασθενής εκπαιδεύεται να αυτοθεραπεύεται μέσω του ανοσοποιητικού του συστήματος, σε προβλήματα που σχετίζονται με τη σπονδυλιστική στήλη κυρίως  την αρχή των πάντων, αφού όλα τα νεύρα διέρχονται απο αυτή.

ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ: Η Μακροβιοτική, αποτελεί τρόπο ζωής γενικότερα, που περιλαμβάνει ένα αυστηρό διατροφικό καθεστώς. Δεν είναι άμεσα είδος θεραπείας, όμως έμμεσα και μακροπρόθεσμα, η διατροφή αποτελεί προστασία όλων των οργανισμών, για να επανέλθουμε στον Ιπποκράτη «Το φάρμακό σου, η τροφή σου».

ΚΑΙ....ΛΙΓΟ ΣΙΝΕΜΑ

Πριν από λίγες μέρες αποφασίσαμε με το σχολείο μου να παρακολουθήσουμε ένα βραβευμένο κοινωνικό φιλμ ελβετικής παραγωγής του 2007, Το Vitus. Είναι ένα βραβευμένο κοινωνικό φιλμ που αναφέρεται στην καταπίεση των χαρισματικών παιδιών, όταν υποχρεώνονται σε πρόωρη ενηλικίωση.

ΥΠΟΘΕΣΗ

 Ο Vitus είναι ένα μικρό αγόρι που διαφέρει πολύ από τα υπόλοιπα παιδιά. Ένα παιδί θαύμα, που παίζει πιάνο  και μελετά εγκυκλοπαίδειες από τα πέντε του χρόνια. Χωρίς καμία αμφιβολία, οι γονείς του βλέπουν σε εκείνον τα όνειρα τους να πραγματοποιούνται και περιμένουν από εκείνον να τον δουν κάποια μέρα να γίνεται διάσημος πιανίστας. Πιστεύουν ότι ένα λαμπρό μέλλον ανοίγεται μπροστά του. Παρόλα αυτά, ο ιδιοφυής μικρός, έχοντας κουραστεί από τις αυξημένες απαιτήσεις των γύρω του, προτιμά να παίζει στο εργαστήριο του εκκεντρικού παππού του, με τον οποίο αναπτύσσει μια σχέση τρυφερή και ποιητική. Ονειρεύεται να πετάξει και να έχει μια φυσιολογική παιδική ηλικία. Τελικά, με μια δραματική τροπή, ο Vitus αποφασίζει να πάρει την ζωή κυριολεκτικά στα χέρια του. Μια κρυφή, δεύτερη ζωή σαν  ενήλικος ανοίγεται μπροστά του... (τη συνέχεια και την τροπή που παίρνει η υπόθεση αξίζει να την παρακολουθήσετε..)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 

Δίπλα στον σπουδαίο και διάσημο Ελβετό ηθοποιό Bruno Ganz ,  ο Ελληνο-ελβετός μικρός ηθοποιός  Τέο Γκεοργκίου, που υποδύεται τον Vitus στην ηλικία των 12, δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας. Aξιοσημείωτο είναι ότι οι ηθοποιοί που υποδύονται τους γονείς του Vitus, Τζούλικα Τζένκινς και Μπρούνο Γκαντζ, είναι θεατρικοί ηθοποιοί που παίζουν για πρώτη φορά στην οθόνη.

Ελίνα Παπαστάμου

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Στα πλαίσια των εκπαιδευτικών επισκέψεων η Γ΄Γυμνασίου του Σχολείου μας επισκέφθηκε τη Βουλή των Ελλήνων. Είχαμε την ευκαιρία όχι μόνο να θαυμάσουμε  το κτίριο εσωτερικά, αλλά και να πάρουμε διάφορες πληροφορίες για το πότε κτίστηκε, για τη λειτουργία του.

ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΜΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΠΟΥΤΣΗ   ΧΑΡΗΣ ΜΠΕΝΟΣ

ΝΕΑ ΜΟΡΦΗ ΖΩΗΣ ΣΤΗ ΓΗ

   Η Αμερικανική διαστημική υπηρεσία ανακάλυψε μια καινούργια μορφή ζωής στον πλανήτη που κατοικούμε.

   Ερευνητές που συνεργάστηκαν με ομάδα επιστημόνων απο το Παν/μιο της Αριζόνας, ανέφεραν ότι ανακάλυψαν βακτήριο που ευδοκιμεί με αρσενικό, ένα γηρικό στοιχείο, το οποίο είναι συνήθως τοξικό.

   Οι ερευνητές βρήκαν το βακτήριο σε μια λίμνη της δυτικής ακτής των ΗΠΑ στην Καλιφόρνια. Όπως αναφέρουν, το γεγονός ότι το βακτήριο μπορεί να ενσωματώνει το αρσενικό στο DNA του, δείχνει ότι σε άλλους πλανήτες μπορεί να πάρει μορφές που κάποτε πίστευαν ότι είναι αδύνατο.

   Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι όλες οι μορφές ζωής  απαιτούν έξι στοιχεία, άνθρακα, υδρογόνο, άζωτο, οξυγόνο, θείο, φώσφορο. Όμως οι ερευνητές ανέφεραν πως το συγκεκριμένο βακτήριο μπορεί να αντικαταστήσει τα φώσφορα με το αρσενικό.

Μαριλένα Χαραλαμποπούλου 

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ

                              

Ο ελέφαντας πριν 24 εκατ. γενιές είχε μέγεθος... ποντικιού

          Μελέτη για την εξέλιξη των ειδών

Τα είδη των θηλαστικών ανά τους αιώνες αλλάζουν... μέγεθος.

Άλλοτε συρρικνώνονται και άλλοτε μεγαλώνουν σύμφωνα  με νέα έρευνα που φέρνει στο φως το National Geographic .

Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι ένα θηλαστικό που σήμερα έχει το μέγεθος ελέφαντα πριν από 24 εκατομμύρια γενιές είχε το μέγεθος ποντικιού. Τα θηλαστικά  παρουσίασαν τους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης.

Εκείνα όμως που αναπτύσσονται ταχύτατα με το πέρασμα του χρόνου είναι τα θαλάσσια θηλαστικά όπως τα δελφίνια και σε αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες οφείλεται το νερό μέσα στο οποίο ζουν. Οι φάλαινες χρειάζονται περίπου 3.000.000 γενιές για πολλαπλασιάσουν το μέγεθός τους κατά 1.000 φορές.

Πεθαίνουν «οι βασιλείς της ζούγκλας»

Τα μεγαλύτερα δέντρα του κόσμου, γνωστά και ως οικολογικοί βασιλιάδες της ζούγκλας, πεθαίνουν γρήγορα, καθώς δέχονται «επιθέσεις» παρατεταμένης ξηρασίας και νέων επιδημιών και ασθενειών..

Τα μεγάλα δέντρα μπορεί να αντιπροσωπεύουν ποσοστό λιγότερο από το 2% των δέντρων σε κάθε δάσος, μπορούν ωστόσο να περιέχουν το 25% της συνολικής βιομάζας που είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία του συνόλου των δασών, καθώς τροφοδοτούν μεγάλες περιοχές. Επίσης αποθηκεύουν τεράστιες ποσότητες λουλουδιών και φρούτων και στο φύλλωμά τους ζουν πολλά ζώα

Αυτό που φοβούνται οι επιστήμονες είναι ότι όταν αυτά τα μεγάλα δέντρα πεθάνουν δεν θα αντικατασταθούν ποτέ. Αυτό μπορεί να προκαλέσει την απελευθέρωση του αποθηκευμένου διοξειδίου του άνθρακα από τα δάση, με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη υπερθέρμανση του πλανήτη,

 Και το πιο εντυπωσιακό... Στον Αμαζόνιο, η ηλικία τους φτάνει ακόμα και τα 1.400 έτη ενώ στη Βόρεια Αμερική τα 2.000 χρόνια.!

Κι όμως φαίνεται ότι η φύση κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά της .Οι επιστήμονες στην κοιλάδα του Μεκόγκ  στην Ασία ανακάλυψαν έναν βιολογικό θησαυρό. Η περιβαλλοντική οργάνωση WWF ανακοίνωσε ότι στην περιοχή γύρω από τον ποταμό ανακαλύφθηκαν 208 νέα είδη ζώων και φυτών άγνωστων μέχρι τώρα στους επιστήμονες

Ίσως τελικά η Γη να εξακολουθεί να παραμένει ο άγνωστος πλανήτης που πρέπει να κοπιάσουμε πολύ ακόμη για να τον εξερευνήσουμε!

Ελίνα Παπαστάμου 

ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ;

{    Η τέλεια φύση: μερμύγκια (!)

Για να δουν πώς μοιάζει το εσωτερικό μιας φωλιάς μυρμηγκιών, μια ομάδα ερευνητών έριξε τσιμέντο σε μια εγκαταλελειμμένη φωλιά (ναι, η φωλιά ήταν εγκαταλελειμμένη - δεν σκοτώθηκαν τα μερμύγκια).Έριχναν τσιμέντο επί 3 συνεχόμενες μέρες. Χώρεσαν 10 τόνοι τσιμέντο στη φωλιά!Μετά από έναν μήνα που το τσιμέντο ξεράθηκε... άρχισαν οι ανασκαφές, οι οποίες πήραν εβδομάδες για να ολοκληρωθούν.Αυτό που ανακάλυψαν οι ερευνητές ήταν εντυπωσιακότατο... Μια ολόκληρη "πόλη", με δρόμους, κατοικίες και εξαερισμό!Όλα έμοιαζαν λες και ήταν σχεδιασμένα από αρχιτέκτονα, αν και βέβαια αυτή η κολοσσιαία πόλη δημιουργήθηκε με την σκληρή, συλλογική εργασία ολόκληρης της κοινότητας των μυρμηγκιών η οποία αποδείχτηκε εξαιρετικά εκπαιδευμένη, πειθαρχημένη και προσηλωμένη στον σκοπό της.Το κτίσμα καλύπτει 50 τετραγωνικά μέτρα και έχει 8 μέτρα βάθος. Για να χτιστεί, τα μυρμηγκιά αναγκάσθηκαν να μετακινήσουν 40 τόνους γης, ένα έργο ισοδύναμο με το Σινικό Τείχος!

{    Το μοναδικό αθάνατο ζώο στον κόσμο!

Η είδηση έχει ήδη κάνει το γύρο του κόσμου και προκαλεί το ενδιαφέρον της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. Η μέδουσα, που ζει στα νερά της Καραϊβικής, με το επιστημονικό όνομα Turritopsis nutriculα, είναι ένα ζώο μοναδικό σε ολόκληρο τον πλανήτη. Όχι μόνο αναγεννιέται, αλλά ουσιαστικά έχει τη δυνατότητα να ζει για πάντα, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος πλέον να κατακλύσει τις θάλασσες...

   ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ;

Ύστερα από πολλά χρόνια επιστημονικών διενέξεων βρέθηκε επιτέλους  η πραγματική αιτία της τελευταίας μαζικής εξάλειψης των κυρίαρχων μέχρι τα τέλη της Κρητιδικής περιόδου μορφών ζωής, της επονομαζόμενης και «μαζική εξάλειψη Κ-Τ». Και το μυστικό αυτής της τελευταίας εφιαλτικής καταστροφής κρυβόταν όλους αυτούς τους αιώνες στα γεωλογικά στρώματα του κρατήρα Chicxulub στη χερσόνησο Γιουκατάν. Πώς όμως μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ακρίβεια αυτού του εφιαλτικού σεναρίου; Οπως πολύ σωστά είχαν υποθέσει, ήδη από το 1980, οι Luis και Walter Alvarez, οι σημερινοί ερευνητές βρήκαν άφθονα αποθέματα ιριδίου, ενός σπανιότατου χημικού στοιχείου στη Γη που όμως αφθονεί σε πολλά ουράνια σώματα (κομήτες, αστεροειδείς). Η μεγάλη αφθονία σε ιρίδιο που βρέθηκε μέσα σε ένα συγκεκριμένο γεωλογικό στρώμα του κρατήρα, η εναπόθεση του οποίου έγινε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, αποτελεί την πιο αναμφισβήτητη μαρτυρία της επίσκεψης του ουράνιου εισβολέα! Μελετώντας την ακριβή διάμετρο και το βάθος του κρατήρα, από μια θαυμάσια πανοραμική φωτογραφία τραβηγμένη από τοπογραφικό ραντάρ της NASA, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι ο αστεροειδής είχε διάμετρο δεκαπέντε περίπου χιλιόμετρα, και με δεδομένη την υψηλή ταχύτητα που είχε κατά την πρόσκρουση θα πρέπει να διατάραξε για πολλά χρόνια το σύνολο του γήινου οικοσυστήματος. Σε αυτό τον ουρανοκατέβατο και απρόσκλητο εισβολέα θα πρέπει να αναζητήσουμε την αρχική αιτία για την ατέλειωτη σειρά από καταστροφές που οδήγησαν τελικά σε μαζική εξάλειψη πάνω από τα μισά είδη ζωής του πλανήτη μας. Και μαζί με αυτά έθεσαν οριστικά τέλος στην επί 150 εκατομμύρια χρόνια απόλυτη κυριαρχία των μεγαλοπρεπών δεινοσαύρων. Όμως, όπως συχνά λέγεται, «ουδέν κακό αμιγές καλού»: αυτή η ολότελα απρόβλεπτη μαζική καταστροφή θα ανοίξει το δρόμο για την ακτινωτή εξάπλωση και την εντυπωσιακή διαφοροποίηση των μικρών και αξιοκαταφρόνητων, τότε, θηλαστικών. Με άλλα λόγια, οι δεινόσαυροι ήταν υπερβολικά μεγάλοι για να επιβιώσουν ενώ τα μικρά θηλαστικά ήταν φαίνεται πολύ μικρά για να εξαλειφθούν.Το πώς ακριβώς και το γιατί τα ασήμαντα, μέχρι τότε, θηλαστικά κατάφεραν να επιβιώσουν και να εξελιχθούν μέσα σε τόσο αντίξοες και εχθρικές συνθήκες είναι ένα πραγματικό αίνιγμα· το αμέσως επόμενο αίνιγμα που θα πρέπει στο μέλλον να λύσει η σχετική έρευνα.

 ΟΙ ΔΕΚΑ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ με το πρίσμα της επιστήμης

 Α ΣΕΝΑΡΙΟ:

Το τοξικό φύκος

Από τις πιο ενδιαφέρουσες θεωρίες είναι αυτή που μιλάει για μια αλυσιδωτή αντίδραση την οποία προκάλεσαν τα φύκια του Νείλου η οποία είχε ως αποτέλεσμα την πρόκληση μιας σειράς φαινομένων τα οποία εξηγούν πολλές από τις «πληγές». Κάποια στιγμή οι Αιγύπτιοι βλέπουν τα νερά του Νείλου να γίνονται κατακόκκινα.Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη θεωρία, δεν επρόκειτο βέβαια για αίμα αλλά για ένα κόκκινο φύκος (εν δράσει και στην εποχή μας και γνωστό ως red tide = κόκκινη παλίρροια) το οποίο τη δεδομένη στιγμή βρήκε στον Νείλο συνθήκες εξαιρετικά ευνοϊκές για τον πολλαπλασιασμό του. Αποτέλεσμα ήταν να εξαπλωθεί παντού στον ποταμό χρωματίζοντας τα νερά του κόκκινα.Η γιγάντωση αυτή προκάλεσε μια ανισορροπία στο τοπικό οικοσύστημα απελευθερώνοντας τεράστιες ποσότητες τοξινών στον υδροφόρο ορίζοντα. Αποτέλεσμα ήταν η εξόντωση των ψαριών του Νείλου, τα οποία ανάμεσα στα άλλα θα έτρωγαν και τα αβγά των βατράχων. Από τα αβγά που δεν φαγώθηκαν γεννήθηκε ένας τεράστιος αριθμός βατράχων που μεταγενέστερα βγήκαν στη στεριά και πέθαναν.Τα αποσυνθεμένα πτώματα των βατράχων προσείλκυσαν ψείρες και μύγες. Οι ψείρες έγιναν φορείς του ιού Βlue Τongue εξοντώνοντας το 70% των βοοειδών της Αιγύπτου. Οι μύγες με τη σειρά τους έγιναν φορείς του Glanders, μιας μόλυνσης που στους ανθρώπους προκαλεί αποστήματα στο δέρμα. Λίγο αργότερα η κοιλάδα του ποταμού Νείλου επλήγη από μια τριήμερη αμμοθύελλα, γνωστή και ως «πληγή του σκότους».Στη διάρκεια της θύελλας η θερμοκρασία, συνδυαζόμενη με ένα επικείμενο χαμηλό βαρομετρικό, δημιούργησε όχι μόνο χαλάζι αλλά και μια καταιγίδα με αστραπές που στους αρχαίους Αιγυπτίους φάνηκε σαν φωτιά από τον ουρανό. Ο άνεμος που ακολούθησε αποπροσανατόλισε τον πληθυσμό των αστακών της Αιθιοπίας και τους οδήγησε μέσα στις αστικές περιοχές. Ο συνδυασμός του χαλαζιού και των περιττωμάτων των αστακών παρήγαγε μυκοτοξίνες.Στο δείπνο των αρχαίων Αιγυπτίων το πρωτότοκο παιδί έπαιρνε τη μεγαλύτερη μερίδα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό δεν το ωφέλησε: από τη στιγμή που κατανάλωνε και τη μεγαλύτερη ποσότητα τοξίνης, οδηγείτο στον θάνατο...

   Β ΣΕΝΑΡΙΟ:

Η «πληγή» της Θήρας

Η αποκρυπτογράφηση έξι αιγυπτιακών παπύρων οδήγησε ορισμένους επιστήμονες στην εκτίμηση ότι ορισμένες από τις «πληγές» του Φαραώ ήταν αποτέλεσμα της γιγαντιαίας έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Ιχνη της έκρηξης έχουν εντοπιστεί σε πολύ μακρινές από την Ελλάδα περιοχές του πλανήτη και έτσι εκτιμάται ότι τουλάχιστον οι βόρειες περιοχές της Αιγύπτου θα αντιμετώπισαν- και μάλιστα πολύ έντονα- την ηφαιστειακή στάχτη αλλά και την όξινη βροχή που ήταν τα βασικά προϊόντα της έκρηξης. Σε αυτούς τους έξι παπύρους περιέχονται οδηγίες για την αντιμετώπιση δερματικών παθήσεων που δεν προέρχονται από συνηθισμένες για την εποχή εκείνη αιτίες, όπως π.χ. τα ηλιακά εγκαύματα, ο ερεθισμός των ματιών, ο βήχας, το άσθμα και τα δερματικά έλκη. Ολα τα παραπάνω συμπτώματα μπορούν να ερμηνευθούν ως βλάβες που προέρχονται από επαφή, κατάποση ή εισπνοή οξέων.Αξιοσημείωτο είναι ότι για τα εγκαύματα, τα έλκη και τα ερεθισμένα μάτια δεν θα έπρεπε να συνιστάται πλύσιμο με νερό του Νείλου, συνηθισμένη πρακτική της εποχής, αλλά, όπως γνωρίζουμε άσηπτο υγρό που έχει αλκαλική αντίδραση, ή επιθέματα με λάσπη από νερό πηγής. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης έγινε σε τρεις φάσεις. Αρχικά υπήρξε έντονη σεισμική δραστηριότητα για μερικά χρόνια.Στη συνέχεια, και στην πρώτη φάση της έκρηξης, εκτοξεύθηκαν γιγαντιαίες ποσότητες κόκκινης τέφρας, ενώ στη δεύτερη φάση ανάλογες ποσότητες διοξειδίου του θείου. Οι θιασώτες της θεωρίας ότι η έκρηξη συνδέεται με τις «πληγές» υποστηρίζουν πως η κοκκινωπή τέφρα της πρώτης φάσης της έκρηξης έπεσε στα νερά του Νείλου δίνοντάς του το κόκκινο χρώμα που αναφέρεται στη Βίβλο, ενώ στη συνέχεια το διοξείδιο του θείου διαλύθηκε στο νερό παράγοντας θειικό οξύ.Οι βάτραχοι βγήκαν στη στεριά για να αποφύγουν το μολυσμένο νερό. Το νέφος της τέφρας κάλυψε τον ουρανό εμποδίζοντας τις αχτίδες του ηλίου να φθάσουν στη γη προκαλώντας διάφορα ακραία καιρικά φαινόμενα.Έπεσε χαλάζι και σε συνδυασμό με τις έντονες βροχοπτώσεις αυξήθηκε κατακόρυφα ο πληθυσμός πολλών ειδών εντόμων. Τέλος, η όξινη βροχή και η ηφαιστειακή τέφρα γέμισαν με πληγές το δέρμα των ανθρώπων και προκάλεσαν τον θάνατο των οικόσιτων ζώων.Η μόνη «πληγή» που δεν είναι εύκολο να ερμηνευθεί εύκολα ως συνέπεια της ηφαιστειακής έκρηξης είναι ο θάνατος των πρωτότοκων ανθρώπων και ζώων.

{ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΨΑΡΙΑ

Το περίεργο αυτό ψάρι με το διαφανές κεφάλι, που θυμίζει cockpit μαχητικού-αεροπλάνου,ανακαλύφθηκε ζωντανό στα βαθιά νερά κοντά στην κεντρική ακτή της Καλιφόρνιας από το Monterey Bay Aquarium Research Institute (MBARI), και είναι το πρώτο δείγμα του είδους του.

ΚΑΠΟΥΤΣΗ ΜΑΡΙΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ 

GRAFFITY

 Το graffity γνωστό περισσότερο στη νεολαία υπάρχει στη ζωή μας εδώ και πολλά χρόνια.  Πίσω από τα graffiti που συναντάμε σήμερα, υπάρχει μία μεγάλη ιστορία, με πολλά εξελικτικά στάδια, μεταπτώσεις και εκρήξεις. Ξεκινάμε λοιπόν από την γένεση της “τέχνης του δρόμου”, όπως την αποκαλούν οι μυητές της.

 Όσο κι αν ψάξει κανείς σε συνεντεύξεις των πρώτων writers και των πρώτων βιβλίων είναι δύσκολο να πει πότε ακριβώς ξεκίνησε n τέχνn του graffti. Τα tags (υπογραφές) μπορούμε να τα πρωτοσυναντήσουμε στα τέλη της δεκαετίας του 60′, στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Τα ψευδώνυμα με τις υπογραφές έγιναν για εκατοντάδες νέους τnς Νέας Yόρκnς τρόπος ζωής με τους δικούς τnς κώδικες συμπεριφοράς και τα δικά τους στέκια. Αρχικά, χρησιμοποιούνταν από τους πολιτικούς ακτιβιστές για να δημοσιοποιήσουν τις δηλώσεις τους και από συμμορίες του δρόμου, με σκοπό την διαχώρηση της περιοχής τους. Ένας από τους πρώτους writers ήταν ο KILROY. Στρατιώτnς στην Eυρώπn και αργότερα στn Νέα Υόρκn, συνήθιζε να ζωγραφίζει φιγούρες και τn φράσn Kilrοy was here (ο Kilroy ήταν εδώ). Ακόμα και στα τρένα στην δεκαετία του 40′, ακόμα πιο πίσω, στις αρχές του αιώνα, οι HORΟS συνήθιζαν να γράφουν τα παρατσούκλια τους στα φoρτnγά-τρένα των αμερικάνικων σιδnρoδρόμων. Αυτοί οι άστεγοι εργάτες ταξίδευαν γιγάντιες αποστάσεις νόμιμα και όποιου το όνομα φαινόταν περισσότερο, n δόξα ήταν εξασφαλισμένη.

Ωστόσο το graffiti άρχιζε να εξαπλώνεται. Αρχικά κινήματα του graffiti, όπως οι cholos του Los Angeles, στα μέσα του 1930 και οι υπογραφές του hobo σε βαγόνια τρένων πριν την εποχή της New York school, δεν ήταν πριν τα τέλη του 1960, που αυτό το είδος γραφής άρχισε να παίρνει την σημερινή μορφή του. Το graffiti μεταφέρεται στον υπόγειο σιδηρόδρομο και εκεί, στην Philadelphia, ξεκινά η ιστορία του υπόγειου κινήματος της τέχνης, ενώ στα τέλη του 60′, σειρά παίρνει το bombing (graffiti σε απαγορευμένες επιφάνειες), στην Pennsylvania. Πρώτοι αναγνωρισμένοι writers του bombing, ο CORNBREAD και ο COOL EARL, οι οποίοι κέρδισαν την προσοχή της κοινότητας και του τοπικού τύπου, γράφοντας τα ονόματά τους στην πόλη, για λόγο που ακόμα παραμένει ασαφής.

Μετά τους τελευταίους, νέοι writers άρχισαν να γεννιούνται στην περιοχή του Washington heights του Manhattan. Ένας από αυτούς ήταν και ο Ελληνοαμερικάνος Δημήτριος, κούριερ στο επάγγελμα. Λόγω λοιπόν του χρόνου που περνούσε στον υπόγειο σιδηρόδρομο, καθώς έκανε παραδόσεις με τα πόδια, επωφελήθηκε τον χρόνο του, κάνοντας tags ενώ περπατούσε. Σε μικρό χρονικό διάστημα η υπογραφή του TAKIS 183, τράβηξε την προσοχή του κόσμου και του τύπου, τόσο για το παράξενο όνομα (Τάκης βλέπετε!), όσο και για τον αριθμό 183, ο οποίος αντιπροσώπευε τον αριθμό της οδού στην οποία διέμενε. Το 1971 οι New York Times δημοσιοποίησαν άρθρο με τον τίτλο “TAKIS 183″, χαρίζοντάς του όλη την δόξα και τον σεβασμό ως ο πρώτος king και πιο αναγνωρισμένος writer. Άλλοι γνωστοί writer ήταν οι Julio 204, frank 207, joe 136.

Όσο περνούσε ο καιρός, όλο και πιο πολλοί νέοι έγραφαν tags με το όνομά τους και τον αριθμό της οδού στην οποία έμεναν. Στους δρόμους του Brooklyn, το κίνημα του graffiti μεγάλωνε και εκεί συνεχώς. Πολλοί writers ήταν ενεργοί, αναμεσά τους και ο friendly Freddie, που απέκτησε μεγάλη φήμη. Στις φτωχογειτονιές με τn μαφία και τις συμμορίες να κυριαρχούν στους δρόμους, οι Saνage Skulls, Saνage Nomads, Immortals και οι Black Spades ήταν μερικές μόνο από τις πιο γνωστές συμμορίες στο Bronx, τα μέλn των οποίων είχαν τη συνήθεια να γράφουν το όνομά τους στους τοίχους της γειτονιάς τους.

  

Βλέποντας ο καθένας την υπογραφή του φίλου του, ένιωθε ασφάλεια στο χώρο που κινούνταν. Ο υπόγειος σιδηρόδρομος αποδείχθηκε ως μια γραμμή τηλεπικοινωνίας και ως ένα στοιχείο ενοποίησης όλων αυτών των ξεχωριστών κινημάτων. Οι άνθρωποι και στις 5 περιφέρειες ενημερώνονταν για τις προσπάθειες του καθενός και το γράψιμο άρχισε γρήγορα να γίνεται ανταγωνιστικό. Σε αυτό το σημείο, το γράψιμο αποτελούταν από tags και σκοπός ήταν να έχεις όσο πιο πολλές ήταν δυνατόν. Έτσι οι writers θα πήγαιναν στις πλατφόρμες και θα χτυπούσαν όσο πιο πολλά βαγόνια μπορούσαν. Δεν πέρασε πολύς καιρός, όταν συνειδητοποίησαν ότι αν πήγαιναν μέσα στην αυλή των τρένων τότε θα μπορούσαν να χτυπήσουν ακόμα πιο πολλά βαγόνια και με λιγότερο ρίσκο να τους πιάσουν Κάπου εκεί, η ιδεολογία και η μέθοδος του bombing υλοποιήθηκε και συνάμα καθιερώθηκε.

Με τον χρόνο όμως, n απλή τεχνική του να γράφεις το όνομά σου στον τοίχο και με αυτό να γίνεσαι διάσnμoς, αποτέλεσε πρόκλnσn για όλους. Φάνnκε ότι ήταν αναγκαίο δημιουργήσει καθένας από τους καλλιτέχνες του graffti το δικό του στυλ, αυτό που θα τον ξεχώριζε από τους άλλους. ‘Ετσι άρχισαν να πειραματίζονται με διάφορες παραλλαγές στο όνομά τους και να δnμιoυργoύν αναγνωρίσιμα λόγια, τα οποία θα μπορούσαν να διαβαστούν με μια ματιά. Πολλές μέθοδοι και καλλιγραφικά style δοκιμάστηκαν και αναπτύχθηκαν. Κάποιες υπογραφές ήταν αυστηρώς για οπτικό appeal ενώ άλλες είχαν ξεχωριστό νόημα για τον καλλιτέχνη. Για παράδειγμα, οι κορώνες χρησιμοποιούνταν από writers που ήθελαν να δείξουν στον κόσμο ότι ήταν βασιλιάδες. Μάλλον η πιο διάσημη υπογραφή στην ιστορία αυτής της κουλτούρας ήταν του STAY HIGH 149, που χρησιμοποιούσε ένα τσιγάρο με μαριχουάνα ως παράλληλη γραμμή για το H και το λογότυπο των σήριαλ THE SAINT. Επίσης γνωστός για το ιδιαίτερο στυλ του έγινε και ο Jean Michel Basquiat, με το ψευδώνυμο SAMO, που πρόσθετε στα tags του, νεκροκεφαλές, φλέβες και σκελετούς. Μαζί με το στυλ, οι writers διαφοροποίησαν το μέγεθος και το χρώμα. Graffiti με νέα στοιχεία, όπως δολλάρια, αστέρια, καρτούν και άλλα σχέδια, άρχιζαν να εμπλουτίζουν τις δουλειές των writers. Τελικά οι writers άρχισαν να κάνουν αυτά τα αριστουργήματα κατά μήκος και ύψος των βαγονιών, τα οποία fraffity ονομάστηκαν top to bottom.

Ο ανταγωνισμός αυτός οδήγησε στην δημιουργία ποικίλων στιλ graffity. Έτσι λοιπόν, δημιουργήθηκε το Broadway style, από τον TOPCAT 126, με κεφαλαία γράμματα, τα οποία έχουν κλίση μεταξύ τους και διακοσμητικό στοιχείο τις βόμβες. Ακολούθησε το softie ή bublle style, από τον PHASE 2. Αυτά τα δύο στιλ μαζί, αποτέλεσαν τις πρώτες μορφές graffity, έτσι όπως τα ξέρουμε σήμερα. Σύντομα, προστέθηκαν και άλλα στοιχεία ως εξέλιξη των graffity, όπως βελάκια, σπείρες και συνδέσεις μεταξύ των γραμμάτων, που αποτέλεσαν και την βάση για την εξέλιξη του άγριου ή μηχανικού στιλ (mechanical ή wild style). Με την βοήθεια των παραπάνω writers, νέοι style masters, όπως ο FLINT 707 και ο PISTOL, ανέπτυξαν την τρισδιάστατη τεχνική, δίνοντας βάθος στα γράμματα, αφήνοντας κληρονομιά στις επόμενες γενιές. Σε αυτό το σημείο ήρθε και η αναγνώριση της τέχνης των graffity, όταν ο καθηγητης Κοινωνιολογίας Hugo Martinez, από το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης γνώρισε τους UGA (United Graffity Artists), τους καλύτερους writers του υπόγειου σιδηροδρόμου, που φιλοξενούσαν την δουλειά τους σε gallery. Ο Martinez τους βοήθησε να κάνουν μία επιτυχημένη έκθεση με αξιόλογους writers.

To 1973, ένα άρθρο του περιοδικού New York Magazine από τον Richard Goldstein, με τίτλο “The Graffity Hit Parade”, αποτέλεσε την πρώιμη αναγνώριση της τέχνης του δρόμου. Μετέπειτα, στα graffity προστέθηκαν και τοπία, φιγούρες από καρτούν και πρόσωπα, γεγονός που αποτέλεσε την δημιουργία του στιλ mural.

Το αποκορύφωμα ήταν στα τέλη του 1974. Στην Νέα Υόρκη επικρατεί κρίση, με συνέπεια ο υπόγειος σιδηρόδρομος να μην έχει σχεδόν καθόλου φύλακες. Το πιο ισχυρό χτύπημα bombing ήταν γεγονός. Στα τέλη του 1977, ακολούθησε ένα νέο κύμα δημιουργίας, με άλλο ένα κύμα bombing. Μετά το 1980, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν, όταν η εξάλειψη των graffity, έγινε πρώτο μέλημα των αρχής μεταφορικών μέσων. Ο σιδηρόδρομος είχε πλέον συρματοπλέγματα και πολλούς φύλακες. Οι writers τα βρήκαν σκούρα και άρχισαν να σκέφτονται το μέλλον τους. Το 1979 ο Lee Quinones και ο Fab 5 Freddie, έκαναν μία έκθεση στην Ρώμη, με τον πωλητή έργων τέχνης Claudio Bruni. Πολλοί writers πήγαν σε διάφορες gallerries του εξωτερικού και παρουσίαζαν την δουλειά τους, διευρύνοντας την τέχνη του graffity στον υπόλοιπο κόσμο. Βέβαια, τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο, με την επιδημία του crack και της κοκαΐνης, καθώς και με τα χημικά που κατέστρεφαν τα graffity, σε μία κίνηση καθαριότητας για τα βαμμένα βαγόνια. Μόνο οι πιο αποφασισμένοι συνέχισαν, καθώς πολλοί τα παράτησαν, συνεχίζοντας την ιστορία των graffity, κυρίως εκτός του σιδηροδρόμου.

Το graffity στην Ελλάδα, ξεκίνησε κυρίως με αφορμή το Hip Hop συγκρότημα TerrorXCrew. Το πρώτο Wall Fame έγινε το 1994. Τοίχοι κτηρίων, εγκαταλελλειμμένα αυτοκίνητα, βαγόνια και ρολά καταστημάτων, ήταν κάποιες από τις αγαπημένες επιφάνειες των writers. Όπως στην Νέα Υόρκη, έτσι και στην Ελλάδα, υπάρχουν οι αξίες της φήμης, του στιλ, της γραφής και της κυριαρχίας. Ωστώσο, σε αντίθεση με τα αστικά γκέτο των ΗΠΑ, στην Ελλάδα το graffity, δεν αποτελεί έκφραση του περιθωρίου. Το graffity στην Ελλάδα δεν έχει κάποια συγκεκριμένη ταυτότητα, παρόλο που συχνά συνδέεται με την ανυπακοή και την αμφισβήτηση. Για την κυρίαρχη κουλτούρα το graffity, ισοδυναμεί με τον βανδαλισμό, καθώς οι writers εμφανίζονται ως βάνδαλοι που προσβάλλουν τους τοίχους της πόλης με τις “βρωμιές” τους και καταστρέφουν την αισθητική. Για άλλους όμως, το graffity αναγνωρίζεται ως μορφή τέχνης, ως η τέχνη του δρόμου, που δίνει ζωντάνια στο άχαρο γκρίζο τοπίο της πόλης και δημιουργεί όμορφα συναισθήματα. Πολλοί κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι και εκατοντάδες άλλοι επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με το φαινόμενο του graffity, από επιστημονικό ενδιαφέρον, αναφέρουν την συγκεκριμένη τέχνη ως ένα διέξοδο και ένα τρόπο από περιθωριοποιημένα άτομα, να εκφραστούν και να ακουστούν ανάμεσα σε χιλιάδες διαφημίσεις και αποχαυνωμένους  πολίτες. Ο καθένας έχει δικαίωμα στον λόγο και στην έκφραση. Τα graffity είναι φωνή.

ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΘΗΝΑ       ΞΥΝΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ