Το βασικό ερώτημα είναι πώς
προέκυψαν τα δίσεκτα έτη και κυρίως γιατί
έφτασαν στο σημείο να βγάλουν τόσο
..κακή φήμη.
Ένα σωστό ετήσιο ημερολόγιο πρέπει να έχει ως
βάση του τον ακριβή χρόνο που χρειάζεται η Γη για να συμπληρώσει μία πλήρη
περιφορά της γύρω από τον ήλιο. Αυτή η κίνηση της Γης αντικαθρεπτίζεται στην
φαινόμενη κίνηση του Ήλιου ανάμεσα στους αστερισμούς. Οι Βαβυλώνιοι κατέγραψαν την αργή αυτή φαινόμενη κίνηση του Ήλιου από
τη Δύση προς την Ανατολή και χώρισαν τον κύκλο σε 360 μοίρες, (κάτι που παραμένει
σε ισχύ ακόμη και σήμερα) θεσπίζοντας συγχρόνως ένα μεικτό σεληνιακό και ηλιακό
ημερολόγιο 360 ημερών.
Το 44 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρ άλλαξε
το μέχρι τότε ημερολόγιο της Ρώμης και
με τη βοήθεια του Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη
από την Αλεξάνδρεια εγκαθίδρυσε το Ημερολόγιο που φέρει έκτοτε το όνομά του. Ο
Σωσιγένης βασισμένος στους υπολογισμούς του πατέρα της αστρονομίας Ιππάρχου (ο
οποίος έναν αιώνα νωρίτερα είχε προσδιορίσει ότι το ηλιακό ή τροπικό έτος έχει
διάρκεια ίση με 365,242 ημέρες), θέσπισε ένα ημερολόγιο του οποίου τα έτη είχαν
365 ημέρες ενώ σε κάθε τέταρτο έτος πρόσθεταν μία ακόμη ημέρα, μετά την «έκτη
προ των καλενδών του Μαρτίου», που ονομάζονταν «bis sextus». Έτσι η ημέρα αυτή,
επειδή μετριόταν δύο φορές, ονομάζεται ακόμη και σήμερα «δις έκτη» και το έτος
που την περιέχει «δίσεκτο».
Η παρανόηση λοιπόν του λαού ότι τα
δίσεκτα έτη είναι «γρουσούζικα» («κι αν έρθουν χρόνια δίσεχτα και μήνες οργισμένοι»
όπως λέει το δημοτικό μας τραγούδι) ίσως να προέρχεται από την λανθασμένη
αντίληψη της ετυμολογίας και της ορθογραφίας του πρώτου συνθετικού της λέξεως
«δίσεκτο». Αντί δηλαδή του σωστού «δις» με γιώτα (που σημαίνει δύο φορές) να
εννοείται λανθασμένα το αχώριστο προθεματικό μόριο «δυς» με ύψιλον που έχει την
έννοια της δυστυχίας, της δυσκολίας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου